Ne biçim bir başlık bulmuşum ben de yav.
Sanki kitap iğrençmişte ben bu kitaptan cacık olmayacağını anlayınca kalktım cacık yaptım keyfime baktım demişim gibi.
Ama kitap tadından yenilip yutulasıydı.
Dün gece iki sularında bitirdim Bridayı...
Kitabın bitimine bir kaç sayfa kala karnımın gurultusunun duyunca birşeyler yeme ihtiyacı duydum ama o saattede ağır birşeyler yemek istemedim.
Hem kiloyu düşündüm hem de ağır birşeyler yersem uykumun kalitesinin yerler bir olma olasılığı kafamı kurcikledi.
Bende kalktım kendime cacık yaptım :D
Hem kitabın son satırlarını zevkle okudum hem de karnımın gurultusunu bastırdım.
Kitaba gelecek olursak içinden bir kaç satırı sizinle paylaşmak isterim. İşte o satırlar:
Meleklerin soyundan gelen ve tanrıyla iletişim kurabilmek için yalnızlığa ihtiyaç duyan birkaç yaratık dışında, insanlığın geri kalanı ancak yaşamlarının bir noktasında, bir anında ruh eşleriyle karşılaşabildikleri takdirde tanrıyla bütünleşebilirler.
..................
-Ruh eşimi nasıl tanırım?
-Riske girerek. Başarısızlık, hayal kırıklığı risklerini göze alacaksın, ama aşk arayışından hiç vazgeçmeyeceksin.Arayışına devam ettiğin sürece sonunda zafere ulaşacaksın.
....................
Şimdi gerçek olanlar bir zamanlar yalnızca hayalimizdi. (William Blake'ten alıntı yapılmış)
........................
Bu kadarı sizi tatmin etmeye yeter mi? Yoksa kitabı alıp okuyacak mısınız?
Bence kitabı alıp okumalısınız, hayatınızın bir anında böyle bir kitabı okumadığınız için pişman olmak istemiyorsanız tabi...
Kendinize ufakta olsa bir şeyler katmanız için, Paulo Coelho size zengin kelime dağarcığıyla büyülü bir dil sunuyor bu kitapta...