Türk kahvesi içmeyi seviyorum ama yanında harika bir kitap varken o kahveyi daha da bir zevkle içiyorum.
Ejder serisinin son kitabını okurken de türk kahvemi yanımdan eksik etmedim. Keita'nın kaprislerine katlanan Ragnar'a içim burkulurken, kahvemin yanında yediğim çikolata mutsuzluğumu biraz da olsa dindirdi diyebilirim.
Serinin her kitabında olduğu gibi bu kitapta da entrikalar gayet dozunda. Heyecanı bu sayede sonuna kadar ruhunuzda hissedebiliyorsunuz. Hem duygusal yönden tatmin edici hem de insanı sıkmayacak türden sürükleyici bir kitaptı.
Keita'nın birçok farklı yönü bu kitapta gözler önüne serilmiş. Oysaki serinin diğer kitaplarında kızıl ejderimiz mızmız, yaramaz, memnuniyetsiz, annesinin baş belası bir karakter olarak resmediliyordu. Ve bu sefer bu kitapta başka yönleri de gayet ortaya serilmiş karakterin.
Hatta kitaptan ufak bir alıntı vereyim:
"Unutma savaş lordu. Burada göreceklerine aldanma. Ben, olduğumu düşündüğün kişiden farklı değilim."
Keita'nın gayet güçlü ve gözdağı verecek kapasitede farklı bir karakter olduğunu verdiğim alıntıdan anlayabilirsiniz.
Kitaptan birkaç alıntı daha yazayım da yazıma öyle son vereyim.
"Çok şirin değil mi? İki yıldır kana susamış yabanilerle birlikte ama hala yumurtadan çıktığı ilk günkü kadar sevimli. Aslında yumurtadan ilk çıktığında, gördüğü ilk yüz benimki olmuştu. Annem, kabuğundan çıktığında kendisine haber vermemi söylemişti ama ben istememiştim.Sadece benim olmasını istiyordum."
.............................................................................
"Bu dünyada yalnız yaşayamazsın oğlum. Ailene ihtiyacın var. Ve bir gün, sana ne kadar ihtiyaçları olduklarını fark edecekler."
.............................................................................
"Acı çekmen sana başkalarına acı çektirme hakkı tanımaz.
Keita gözlerini devirdi. 'Sen ve şu derin felsefi zırvaların...'
'Şu derin felsefi zırvalarımı seversin sen.'
'Benim saçma öfke krizlerime engel olunca sevmem. Sen böyle mantıksal çıkarımlar yaparken onurlu bir şekilde fırlayıp gitmek çok zor oluyor.'
'Onurlu bir şekilde bir yere fırlayıp gidemezsin.'
Keita gülmemek içn dudaklarını ısırdı.Ren'i bu yüzden seviyordu.Durum ne olursa olsun, her şey ne kadar sinir bozucu, korkunç veya dehşet verici olursa olsun, Keita'yı her zaman güldürebiliyordu."
.............................................................................
"Kuzey ellerinde yakalanmak, tecavüze uğramak anlamına gelebilir. Bu da ne kadar hoş olmasa da en azından hayatta kalmak anlamına gelir, Lord Ragnar. Ama Hükümdarlıkta yakalanmak, çarmıha gerilmek demektir. Ve çarmıha gerilmek demek, ölmek demektir. Ölünce yapabilecek çok bir şey kalmıyor, değil mi? Ayrıca -yine burnunu kırıştırdı- çarmıha gerilmenin hızlı bir ölüm olmadığını işittim, özellikle ejderhalar için. "
.............................................................................
Şimdilik bu kadar. Başka kitap yorumlarımda görüşmek üzre.
Kitapla kalın, mutlu kalın.
